Een tijdje geleden viel mijn oog op dit nieuwsbericht: De marktplaats voor 3D-printen, 3D Hubs, haalt 7 miljoen op. De investering zal gebruikt worden om de dienst meer geschikt te maken voor professionele gebruikers. De werking van 3D hubs is helder: Je upload het 3D-ontwerp, kiest het materiaal en selecteert de aanbieder die de print kan gaan maken. Een site die al meer op die professionele gebruikers gericht is is MFG. Hier wordt echter de offerte als basis gebruikt: Een leverancier kan op basis van een behoefte een offerte uitbrengen.

Zien we hier de magie van Industry 4.0 in de praktijk? Is dit de manier waarop straks toeleveranciers en producenten zaken gaan doen? Naar mijn mening nog niet helemaal. Er wordt nu nog logica van gebruikers gevraagd. Enerzijds om de verzoeken naar de marktplaatsen te sturen, anderzijds om de verzoeken te beoordelen en te waarderen. Deze beoordeling moet vervolgens concreet worden gemaakt in een offerte, welke weer door de vragende partij beoordeeld moet worden.

De essentie van Industry 4.0 is dat machines (eigenlijk is de term “productiesysteem” beter) zelfstandig kunnen beoordelen of ze een productieopdracht kunnen uitvoeren. Wanneer je deze logica kunt combineren met de gegevens uit ERP systemen wordt het mogelijk om het marktplaats-concept volledig automatisch uit te voeren.

Als ik mijn gedachten hierover laat gaan zie ik productiebedrijven die samen een netwerk vormen waarin productietaken uitgewisseld kunnen worden. Er wordt een opdracht binnen het netwerk geplaatst. Deze wordt als aanvraag ontvangen binnen het ERP systeem van het bedrijf. Hierin wordt gekeken of de opdracht mogelijk ingevuld kan worden. Is dat het geval, dan volgt een maakbaarheidscheck door de productiesystemen. Is ook die controle positief, dan wordt er een prijs bepaalt en wordt dit doorgegeven aan de aanvrager.

Andersom werkt het ook: Uit de capaciteitsplanning van het ERP systeem volgt de behoefte om productie uit te besteden. Deze behoefte wordt aangeboden aan een aantal leveranciers waar het bovenstaande scenario zich afspeelt. Uit de reacties kan dan de ideale aanbieding worden geselecteerd.

Goed beschouwd kunnen alle beslissingen in bovenstaande scenario’s worden beschreven met een aantal eenduidige regels. Eenduidige regels zijn te automatiseren. Dat betekent dat deze scenario’s ook te automatiseren zijn. En in feite veranderd daarmee het marktplaatsconcept zoals we dat nu zien.

Valt daarmee het spreekwoordelijke doek voor MFG en 3D Hubs? Zeker niet. In de eerste plaats is een volledig automatisch scenario nog toekomstmuziek. In de tweede plaats zal er behoefte blijven aan menselijke interactie – bijvoorbeeld wanneer er een nieuwe leverancier gevonden moet worden. Maar dat de toekomst voor de ideale fabriek interessant is, is zeker!

Hoe verhoudt de vierde industriële revolutie zich tot de eerste, in de 19e eeuw? Dit vroeg Nic zich af in zijn blogpost over de Industriële Revolutie(s).

gevonden op de website van CTAC.