Details Category: HCV Treatment Published on Saturday, 21 April 2012 00:00 Written by Keith Alcorn and Michael Carter.
A real-world study of recently approved hepatitis C protease inhibitors in the group of patients who have been told they should not wait for newer, experimental antivirals has shown a much higher rate of serious adverse events and treatment discontinuations than in clinical trials, Christophe Hézode reported on behalf of the French Compassionate Use of Protease Inhibitors in Cirrhotics (CUPIC) cohort study at the 47th International Liver Congress (EASL 2012) in Barcelona on Thursday.

However, rates of virological response after 16 weeks of treatment were high in this group of patients who had previously relapsed or failed to respond to pegylated interferon and ribavirin.

The French program and cohort study were established prior to the licensing of telaprevir (Incivo/Incivek) and boceprevir (Victrelis) in Europe in order to provide early access to the new drugs in patients with hepatitis C judged to be in urgent need of treatment. Under French law experimental drugs may be made available prior to licensing to patients with urgent clinical needs, if data on safety are collected.

The cohort study sought to evaluate outcomes in patients who received the drugs, and in particular to evaluate the tolerability and efficacy of the new drugs in patients with hepatitis C monoinfection and compensated cirrhosis with a previous history of non-response or relapse after standard treatment with pegylated interferon and ribavirin.

Early access was provided to telaprevir or boceprevir for 655 patients at 55 hospitals in France; 455 were eligible for inclusion in the cirrhosis analysis (296 taking telaprevir, 149 taking boceprevir).

The telaprevir regimen consisted of 12 weeks of telaprevir in combination with standard hepatitis C treatment, followed by a further 36 weeks of pegylated interferon and ribavirin. The boceprevir regimen comprised 4 weeks of lead-in treatment with pegylated interferon and ribavirin, followed by 44 weeks of boceprevir with pegylated interferon and ribavirin. This study did not report on sustained virological response after completion of treatment, and efficacy and adverse event data cover the first 16 weeks of treatment.

There was no randomization, which precluded any comparison between the safety profiles of the 2 drugs.

Most of the patients were male and their mean age was 57 years.

Just under half (48.6%) of patients receiving telaprevir experienced a serious adverse event, as did 38% of those treated with boceprevir. This high prevalence of serious side effects contrasted to rates of between 9% and 14% observed in the Phase 3 studies which led to the licensing of the drugs. In addition, 12% of the telaprevir-treated patients and 7% of the boceprevir-treated patients discontinued treatment as a result of serious adverse events.

"The safety profile of telaprevir or boceprevir with pegylated interferon/ribavirin in cirrhotic patients was poor," comment the investigators.

Grade 2 anemia (8.0 - < 10.0 g/dl) developed in 32% of telaprevir-treated patients and 28% of individuals receiving boceprevir-based therapy. Grade 3-4 anemia (< 8.0 g/dl) was observed in 14% of those taking telaprevir and 6% of patients treated with boceprevir.

Erythropoietin (EPO) therapy for anemia was provided to 56% of telaprevir patients and 66% of boceprevir patients. One-fifth of individuals taking telaprevir and 10% of those treated with boceprevir required a blood transfusion.

Serious (grade 3-4, < 50000/mm3) thrombocytopenia was also common. It developed in 22% and 7% of telaprevir- and boceprevir-treated patients, respectively. Neutropenia grade 3-4 (< 1000/mm3) was observed in 12% and 5% of telaprevir and boceprevir-treated patients, respectively.

Although serious infections were rare (1%-2%), a large proportion of patients developed "other" grade 3-4 adverse events (53% taking telaprevir; 32% taking boceprevir).

"These data strongly suggest that triple therapy must be administered cautiously with intensive safety monitoring in…patients [with cirrhosis]," concluded the investigators.

4/21/12

Reference
C Hezode, C Dorival, F Zoulim, et al. Safety of Telaprevir or Boceprevir in Combination with Peginterferon alfa/Ribavirin, in Cirrhotic Non Responders. First Results of the French Early Access Program (ANRS CO20-CUPIC). 47th Annual Meeting of the European Association for the Study of the Liver (EASL 2012). Barcelona, April 18-22, 2012. Abstract 8.

vertaalmachine
EASL: telaprevir en boceprevir effectief, maar ernstige bijwerkingen veroorzaken bij patiënten met cirrose
Details Categorie: HCV-behandeling Gepubliceerd op zaterdag de 21 april 2012 00:00 Geschreven door Keith Alcorn en Michael Carter Christophe Hézode (Foto: Liz Highleyman)
Een echte studie van de recent goedgekeurde hepatitis C protease-remmers in de groep van patiënten die zijn verteld dat ze moeten niet wachten op nieuwere, experimentele antivirale middelen heeft aangetoond een veel hoger percentage van ernstige ongewenste voorvallen en stopzetting van de behandeling dan in klinische studies, Christophe Hézode gemeld namens de Frans Compassionate Use van proteaseremmers in patiënten met cirrose (CUPIC) cohort studie aan de 47e International Liver Congress (EASL 2012) in Barcelona op donderdag.

Echter, de tarieven van de virologische respons na 16 weken behandeling waren hoog bij deze groep patiënten die eerder met recidief of niet te reageren op gepegyleerd interferon en ribavirine.

Het Franse programma en cohort studie zijn vóór opgericht om de verlening van vergunningen telaprevir (Incivo / Incivek) en boceprevir (Victrelis) in Europa, om vroegtijdig toegang te bieden tot de nieuwe geneesmiddelen bij patiënten met hepatitis C geacht in de dringende behoefte van de behandeling. Volgens de Franse wetgeving experimentele medicijnen beschikbaar kan worden gesteld voorafgaand aan de afgifte van licenties aan patiënten met een dringende medische behoefte, als gegevens over de veiligheid worden verzameld.

De cohort studie gezocht om de resultaten te evalueren in patiënten die de drugs, en in het bijzonder voor de verdraagbaarheid en werkzaamheid van de nieuwe geneesmiddelen te evalueren bij patiënten met hepatitis C monoinfection en gecompenseerde cirrose met een voorgeschiedenis van non-respons of terugval na de standaard behandeling met gepegyleerd interferon en ribavirine.

Vroege toegang werd verleend aan telaprevir of boceprevir voor 655 patiënten bij 55 ziekenhuizen in Frankrijk, 455 in aanmerking kwamen voor opname in de cirrose analyse (296 nemen telaprevir, 149 met boceprevir).

De telaprevir regime bestond uit 12 weken van telaprevir in combinatie met standaard hepatitis C behandeling, gevolgd door nog eens 36 weken van gepegyleerd interferon en ribavirine. De boceprevir regime bestaat uit 4 weken van de lead-in behandeling met gepegyleerd interferon en ribavirine, gevolgd door 44 weken van boceprevir met gepegyleerd interferon en ribavirine. Deze studie heeft niet gerapporteerd in aanhoudende virologische respons na afloop van de behandeling en werkzaamheid en bijwerkingen gegevens hebben betrekking op de eerste 16 weken van de behandeling.

Er was geen randomisatie die een vergelijking tussen de veiligheidsprofiel van de twee geneesmiddelen uitgesloten.

Het merendeel van de patiënten waren mannen en hun gemiddelde leeftijd was 57 jaar.

Iets minder dan de helft (48,6%) van de patiënten die telaprevir een ernstige bijwerking ervaren, net als 38% van de patiënten behandeld met boceprevir. Deze hoge prevalentie van ernstige bijwerkingen in tegenstelling met de tarieven van de tussen 9% en 14% waargenomen in de Fase 3-onderzoeken die hebben geleid tot het in licentie geven van de drugs. Daarnaast is 12% van de telaprevir behandelde patiënten en 7% van de boceprevir behandelde patiënten stopten met de behandeling als gevolg van ernstige bijwerkingen.

"Het veiligheidsprofiel van telaprevir of boceprevir met gepegyleerd interferon / ribavirine bij patiënten met cirrose was slecht," reageren de onderzoekers.

Graad 2 anemie (8,0 - <10,0 g / dl) ontwikkeld in 32% van de telaprevir behandelde patiënten en 28% van de personen die boceprevir-gebaseerde therapie. Graad 3-4 anemie (<8,0 g / dl) werd waargenomen bij 14% van degenen die telaprevir en 6% van de patiënten die werden behandeld met boceprevir.

Erytropoëtine (EPO) therapie voor anemie werd verstrekt aan 56% van de telaprevir patiënten en 66% van de boceprevir patiënten. Een vijfde van de particulieren die telaprevir en 10% van degenen die behandeld werden met boceprevir vereist een bloedtransfusie.

Ernstige (graad 3-4, <50000/mm3) trombocytopenie was ook vaak voor. Het ontwikkelde zich in 22% en 7% van telaprevir-en boceprevir behandelde patiënten. Neutropenie graad 3-4 (<1000/mm3) werd waargenomen bij 12% en 5% van de telaprevir en boceprevir-behandelde patiënten.

Hoewel ernstige infecties waren zeldzaam (1% -2%), een groot deel van de patiënten ontwikkelde "andere" graad 3-4 bijwerkingen (53%, rekening telaprevir, 32%, rekening boceprevir).

"Deze gegevens wijzen erop dat triple therapie moet voorzichtig worden toegediend met een intensieve controle van de veiligheid in ... patiënten [met cirrose]," concludeerde de onderzoekers.

4/21/12

Referentie

C Hezode, C Dorival, F Zoulim, et al.. Veiligheid van telaprevir of boceprevir in combinatie met peginterferon alfa / ribavirine, bij cirrotische Niet-responders. De eerste resultaten van de Franse Early Access Program (ANRS CO20-CUPIC). 47e jaarlijkse bijeenkomst van de Europese Vereniging voor de Studie van de lever (EASL 2012). Barcelona, ​​18-22 april 2012. Abstract 8.