Ja, deze vraag kregen wij de laatste tijd veelvuldig binnen?
Daar hebben wij een simpel antwoord op, "terug naar de FUNCTIE waar de beurs voor was ingesteld"!
De effectenbeurs behoord de plaats te zijn voor het aantrekken van risicokapitaal en voor en lange periode, o.a. het plaatsen van aandelen, obligatieleningen, dan hebben we de meeste producten wel gehad.
Dat lijkt saai, maar is het niet.
Ook kregen we veelvuldig de opmerking van, nu weten we het wel dat jullie de beurs zien als een roulettespel, met alles erop en eraan, terug naar het berichten en bevindingen over bedrijven!
Daar hebben onze lezers gelijk in, MAAR wees ook eens EERLIJK tegen jezelf als lezer, kunnen wij dat nog wel doen als redactie XEA.nl?
Maakt het nu wat uit als een bedrijf met slechte of goede berichten komt? Neen, de nieuwe producten e.a. systemen hebben geen Persberichten meer nodig, die werken het beste op het SENTIMENT.
Hoe kunnen wij sinds onze strijd vorig jaar oktober tegen dit onrecht onze lezer recht in de ogen blijven kijken, als wij weten dat ze door deze producten (de door ons veelvuldig genoemde) en hak gezet kunnen worden! Daar willen wij geen bijdrage aanleveren. Wees eerlijk tegenover elkaar, je koopt wat, als het je lukt, want ze gaan er direct met 1 cent boven liggen en de trein naar boven wordt ingezet, je koopt meestal dan te duur. Misschien dat je op het einde van de dag net nog op je koopprijs terugkomt. Frustratie alom toch, daarom onze “verbeten strijd” en we krijgen medestanders (eindelijk). lees bij wat lezers schrijven de zienswijze van Delta Lloyd fundmanager A. Otto.

Het weg zakken van het veertrouwen is al begonnen in de einde jaren 1990.
De hype met ICT&IT fondsen, hoe groter het verlies, hoe hoger de koersen, als straks de winst komt, dan....
Toen werd de ballon doorgeprikt en gelijktijdig kwamen er ppk andere vorm van producten in de markten. De call opties waren op 1 april 1978 als 1e erbij gekomen en later kwamen de put opties erbij, dat was eind 1979/1980.
De beurs werd overspoeld met producten en computersystemen de laatste jaren. Banken hadden niets meer het alleenrecht, Internetbedrijven boden hun bemiddeling in effecten aan. Open concurrentie en alles wat erbij kwam.
Was in de jaren 1960/70 de effectenbranche voor veel Effectenkredietinstellingen een neven inkomstenbron, na die jaren werd het steeds meer een hoofdinkomstenbron.
Investeringen (aantrekken van personeel o.a. analisten etc. ) werden er gedaan in, het analyseren van bedrijven, die werden bezocht en gevolgd etc. etc.
De effectenbranche begon te bloeien en de inkomsten uit provisie gingen in de eindresultaten duidelijk meetellen.
Maar ook de onderlinge competitie werd heviger en de rivaliteit groeide ook.
De regel van, ga je weg bij je baas in "het vak", dan moest je ook per direct weg. Zeker 1 maand uit het vak bij je oude baas. Dit om verwarring te voorkomen, maar er zat meer achter, dan dat alleen.
Deskundig personeel begon haar macht te ruiken en soms gingen hele clubs tegelijk van A naar Bedrijf B.
Slimme handel ontstond er, computers gingen de mensen (hoekmannen etc.)vervangen en toen is ook het onderlinge vertrouwen beginnen te slijten, althans zo hebben wij (red.) XEA.nl) het ervaren.
De Baissiers kwamen om de hoek kijken en namen van, Wijlen Brink, Reytenbach liggen ons nog vers in het geheugen. Die baisseposities werden doorgegeven en later kwamen er publicatie in de Couranten o.a. Fin. Dagblad.
Toen kwam er een element bij, je kon aandelen lenen en dat werd weer vermeld achter die Baisseposities. Pensioenfondsen o.a. zagen meer kans op inkomsten door het gebruik van hun stukken, door uitleen.
Zo is eigenlijk de effectenhandel naar een andere manier van handel gegaan.
De computers, schermen met mensen er achter.
Weg beursvloer en ook een tanend vertrouwen onderling, het tijdperk van de "SNELLE JONGENS" en in de macht van de computersystemen.
Het kon niet meer op, bonussen en andere mogelijkheden te over!
Wat NIET was meegegroeid was de CONTROLE en de KENNIS bij hen.
De Stichting toezicht Effecten bestond begin jaren 1990 uit een handje vol medewerkers, die hadden tot taak toezicht te houden.
Maar niet alleen bij Toezichthouders was er tekort KENNIS, ook bij de uitvinders van die nieuwe producten ontbrak het meestal of ‘t was niet goed doorgerekend.
De uitwerking was vaak niet geheel bekend en als de verkoop van Kettingbrieven begint, gaat het ook goed, zolang er maar kopers blijven.
Deze werking hadden ook die nieuwe producten, mogen we het zo vergelijken?
De laatste stap was, dat het kopen en verkopen van effecten algemener werd, doordat ook niet deskundige kopers zich op markt via de internetbedrijven storten.

Het begin van het roulettespel.

Sommige beginners waren erin bederven en het liep en op verjaarspartijen kende het nieuws van hun WINSTEN geen grenzen. Verliezen, daar hoorde je niet veel over.

Ook de Effectenkredietinstellingen deden mee aan de race naar het snelle geld.
En toen kwam het einde van de verkoop van de KETTINGBRIEF inzicht!

Beleggers haakten af en het vertrouwen zakte naar het vriespunt.

We kennen/weten allemaal nu wat er gaande is.

Maar hoe krijgen we het vertrouwen dan weer terug?
Simpel "terug naar de FUNCTIE waar de beurs voor was ingesteld"!
Wel in een andere handelingsvorm, geen kaartenbakken meer, maar opgeslagen in de computers.
Terug naar het beleggen voor een langere periode, een betere controle en toezicht en terug naar het respect voor bedrijven die hun best doen en daarvoor een juiste koerswaardering mogen zien.
De handel moet weer terug naar de fundamenten waarop de beurs in het verleden een solide basis door had gekregen.
De plaatsing in de groepen als, AEX, Midcap etc, moet weer naar oude norm van 3 jaar achter elkaar winst maken, worden teruggebracht, dan pas kun je in de AEX promoveren.
De groepen (AEX etc) moeten weer een afspiegeling worden van kwaliteit en degelijkheid/omvang. Ben je klein van omvang als bedrijf, dan is de AEX een stap te ver voor jouw bedrijf, ondanks dat je een naar omvang een goede winst maakt.
Effectenkredietinstellingen moeten weer terug naar respect te hebben voor elkaar, de klanten weer zien als klant en niet als provisie "melkkoe".
Ook bedrijven moeten terug om dat vertrouwen bij de beleggers terug te winnen, weg optie vergoedingen en terug naar normale salarissen etc.
Niet meer, Ja maar dan krijgen wij niet het juiste en capabele personeel, want in Amerika hebben ze ook die "METHODES" van vergoedingen!
Was de ellende niet in Amerika begonnen!
Was dat voor alle partijen zo goed.
Is de doorvoering van de IFRS zo goed en transparant?
Ook daar horen we steeds meer negatieve(uit) werking van/over.
Geen uitleen meer van stukken, want je graaft je eigen graf. Dat voelen de Pensioenfondsen nu wel, want de meeste zullen onder de 105% regeling van de DNB zitten en misschien al wel onder de 100%, dus onder toezicht gesteld gaan worden.
Geen zekere aanpassingen meer van de uitbetalingen voor de gepensioneerden.
Alles in de handel is te complex en ondoorzichtelijk geworden en dan loopt het vroeg of laat fout!

conclusie:
Terug naar de oude normen en waarden, met de beurs als plaats waarvoor die was/is.
Bekwame handelaren/bankinstellingen die een behoorlijke beloning/provisie krijgen als beloningen voor hun inzet en wel hun klanten weer respecteren/waarderen.
Toezichthouders die zich niet meer verschuilen achter geheimhoudingplicht, maar open en transparant zijn, met kennis van zaken. Die overtreders openbaar maken en hard straffen. Bijvoorbeeld 1 maand mogen ze niet meer handelen als Effectenkredietinstelling.
Herinvoering van de kredietrestrictie voor de financiële instellingen.
Een duidelijke regelgeving en onderzoek naar eventuele nieuwe producten, als dat nodig zijn.
Een zuivere controle en rapportering van cijfers en gegevens door o.a. bedrijven.
Zo zien wij dan weer een groeiende terugkeer naar het vertrouwen in de effectenhandel.
Want vertrouwen is niet te koop, kan alleen groeien.
Net als de liefde.
De liefde voor het “vak” moet ook weer terugkomen en dan komt het meestal wel goed